همانطور که پیش‌بینی می‌شد، کفش‌های پاشنه‌دار جذابیت را در میان زنانی که انحنای کمرشان با کفش‌ها به حالت مطلوب نزدیک‌تر شده بود، افزایش می‌داد، اما در بین زنانی که انحنای کمرشان بیشتر از حد مطلوب تغییر می‌کرد، جذابیت نداشت.
با این حال، ممکن است انتظار داشته باشیم که گروه دوم از زنان کاهش جذابیت در کفش پاشنه بلند را نشان دهند.
یافته‌های کنونی نشان می‌دهد که برای این زنان، کفش‌ها نه جذابیت خود را افزایش داده و نه کاهش می‌دهند – این چیزی نیست که اگر تنها تأثیر کفش‌های پاشنه بلند بر جذابیت زنان از طریق انحنای کمر باشد، انتظار نداریم.
تفسیر اصلی فعلی ما برای این اثر ظاهراً پوچ پاشنه برای زنانی که انحنای کمر آنها از حد مطلوب فاصله گرفته است این است که منعکس کننده یک مبادله بین اثرات منفی تغییر انحنای کمر و تأثیرات مثبت بر سایر تأثیرات بر جذابیت است.
به عنوان تون عضلانی البته این فقط در حال حاضر می تواند یک حدس و گمان باشد و یک جهت مهم آینده را نشان می دهد.
ما امیدواریم که تحقیقات آینده بتواند این و سایر تأثیرات بالقوه مبتنی بر پاشنه بلند را بر جذابیت بیشتر از هم جدا کند.
در حال حاضر، توجه به این نکته مهم است که اگر تون عضلانی تنها تأثیر مبتنی بر کفش‌های پاشنه بلند بر جذابیت زنان بود، نباید اثرات وابسته به انحنای کمر را که در این مطالعه مشاهده کردیم، مشاهده کنیم.
این نشان می دهد که تون عضلانی نمی تواند به طور کامل این یافته ها را توضیح دهد و انحنای کمر باید حداقل بخشی از داستان باشد.
ما امیدواریم که تحقیقات آتی به بررسی انحنای کمر به عنوان یک نشانه جذابیت مهم ادامه دهد – چیزی که ممکن است اطلاعات مربوط به حل مشکلات تطبیقی متمایز متعدد را ارائه دهد.
لوئیس و همکاران (2015) فرضیه با در نظر گرفتن مشکل تطبیقی بار جنین دوپا ایجاد شد.
از نظر اجدادی، زاویه انحنای کمر یک زن نشانه قابل اعتمادی برای توانایی او در حل مشکلات تطبیقی مرتبط با بارداری بوده است.
با این حال، انحنای کمر نیز ممکن است اطلاعاتی را در مورد باز بودن یک زن در برابر پیشرفت های جفت گیری به اشتراک بگذارد.
