انواع مختلفی از روغن موتور در بازار وجود دارد، برخی با توجه به دسته پروانه، برخی دیگر از نظر درجه ویسکوزیته و در نتیجه ظرفیت لغزش متفاوت هستند.
برای این آخرین ویژگی، یک علامت اختصاری معمولی روی بسته پیدا میکنیم که شامل یک عدد اولیه است، که ویسکوزیته سرد روغن را تعیین میکند، که راهاندازی خودرو را در صورت دمای بسیار پایین تسهیل میکند.
سپس یک W (که مخفف Winter است) و یک عدد دیگر می خوانیم که ویسکوزیته داغ یا حداکثر دمای کاری را که می توان برای آن روغن موتور استفاده کرد را نشان می دهد.
روغن موتور زادو را چه زمانی و چگونه بررسی می کنید؟ اولین چیزی که باید بررسی کنید (یا اگر خودتان قادر به انجام این کار نیستید باید یک بررسی تخصصی انجام دهید) سطح روغن در مخزن شما است.
در واقع، وجود روانکار بسیار کم در موتور می تواند آسیب های جدی را به همراه داشته باشد.
به طور کلی، برای انجام این عملیات، یک عدد میله مخصوص در ماشین وجود دارد که باید در روغن آغشته شود تا سطح آن را درک کنید.
توجه: قبل از انجام این بررسی لازم است ماشین را خاموش کرده و منتظر بمانید تا خنک شود و روغن به داخل سامپ برود.
سپس فقط میله اندازه گیری را با یک پارچه تمیز کنید، آن را در محفظه آن قرار دهید و آن را بردارید سطح روغن باید به گونه ای باشد که میله را بین حداکثر و حداقل بریدگی خیس کند.
پس از روشن شدن اهمیت بررسی سطح روغن، نکته اساسی دیگری وجود دارد که باید بدانید، اینکه موتور خودرو همیشه کارآمد و سالم بماند.
واضح است که روان کننده به مرور زمان دچار تخریب شده و به تدریج فرسوده می شود.
به همین دلیل، اگر سطح پایین تر از حداقل مورد نیاز باشد، کاملاً ضروری است.
از طرفی با رسیدن به کیلومترهای پیموده شده در دفترچه استفاده و نگهداری خودرو، تعویض کامل روغن موتور ضروری است.
معمولا توصیه این است که در خودروهای بنزینی هر 15000/20000 کیلومتر و در خودروهای دیزلی هر 30000/35000 کیلومتر روغن را تعویض کنید.
شارژ کردن را خودتان انجام دهید، برای تعویض کامل روان کننده، اما انجام آن توسط خودتان توصیه نمی شود، بهتر است با مراکز تخصصی تماس بگیرید.