در واقع انجیرهای اولیه در پاییز شروع به تشکیل می‌کنند و با گلهای ماده عقیم مشخص می‌شوند، در حالی که انجیر تازه در سرماخوردگی که در بهار متولد می‌شود و در تابستان رسیده است، بسته به گونه‌ای که در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند هم بارور و هم عقیم باشد.
اگر فقط گلهای ماده در درخت انجیر ماده به دنیا می آیند، در نر علاوه بر ماده بودن گلها نیز نر هستند. میوه های تولید شده خوراکی نیستند. انجیر نر وظیفه تولید گرده را دارد.
همانطور که دیدیم، انجیر یک گیاه معمولی خشکی گیاهی است. بنابراین، هنگامی که دما به زیر 10 درجه سانتیگراد زیر صفر می رسد، به احتمال زیاد گیاه می میرد.
اگرچه انجیر به راحتی با خاک ها و مناطقی که در آن کاشته می شود سازگار می شود، اما عاشق خاک های رسی و شنی است، برعکس انجیر از زمین هایی با درجه رطوبت بالا رنج می برد.
خشک کردن انجیر یک تکنیک عالی برای نگهداری مواد غذایی است : این رسم بیشتر در جنوب ایتالیا رایج است، جایی که آب و هوای گرم به نفع خشک کردن همگن است.
انجیر باید پس از رسیدن کامل برداشت شود و سپس در آفتاب با کمک درمان های فیزیکی یا شیمیایی خشک شود.
اکنون روش خشک کردن انجیر را به تفصیل شرح می دهیم. پس از برداشت، میوه های رسیده در معرض سفید شدن قرار می گیرند که با بخارات گوگرد انجام می شود (فرآیندی که حدود 20 دقیقه طول می کشد).
پس از آن، انجیر در معرض نور خورشید قرار می گیرد، سپس میوه های با کیفیت برتر را انتخاب می کنند و کوچکترین میوه ها یا لکه دارترین میوه ها را دور می ریزند.
مهم است که انجیر را هر روز بچرخانید: به این ترتیب، خشک کردن تقریباً یکدست خواهد بود. هنگامی که انجیر به درجه خشک شدن مناسب رسید (آب: 30-35%)، برای چند دقیقه در اتوکلاو خلاء ضد عفونی می شود.
همانطور که همه ما می دانیم، انجیر میوه های بسیار پرانرژی است: در واقع، 47 کیلو کالری در هر 100 گرم محصول فراهم می کند
در انجیر مقدار قابل توجهی کربوهیدرات (11%)، حدود 2% فیبر ، 1% پروتئین و چربی بسیار کمی (0.2%) وجود دارد.
انجیر کنسانتره ای از نمک های معدنی به ویژه پتاسیم ، منیزیم و آهن است، اما ویتامین های آنتی اکسیدان نیز نقش مهمی دارند.
