بیایید صادق باشیم، اکثر کوهنوردان دارای یک جفت کفش کوهنوردی مردانه هستند که با آنهایی که در حیوانات حیاط مزرعه یافت می شوند، برابری می کنند. دو راه در مورد آن وجود ندارد، پای کوهنوردان کابوس است.
اشتباه نکنید، کوهنوردی فواید زیادی دارد. این یک تمرین تمام بدن است، به عملکردهای شناختی و حل مسئله کمک می کند – و حداقل – فقط کمی سرگرم کننده با همسرتان است. با این اوصاف، اگر یک نقطه ضعف آشکار در این ورزش وجود داشته باشد، این است که دقیقاً به حرفه مدلینگ پای شما کمک نمی کند.
با این خطر که شما را از کوهنوردی منصرف کنم، با عهد بستم که دیگر هرگز پاهایتان را داخل یک جفت کفش کوهنوردی نکشید، می‌خواهم از دور زدن معمولی‌ام در رابطه با کفش‌ها استراحت کنم و درباره تأثیرات کوهنوردی بر روی بچه‌های کوچک بیچاره‌تان صحبت کنم.
در این مقاله بمب های دانشی جدی وجود دارد که در شرف فرو ریختن هستند. لطفا به یاد داشته باشید، من دکتر نیستم و مدرک پزشکی هاروارد ندارم که فراموش کردم ذکر کنم.
اطلاعات موجود در این صفحه بر اساس مطالعات پزشکی و دانشگاهی است، با این حال، اگر به دنبال توصیه های پزشکی واقعی هستید، حتما به پزشک خود مراجعه کنید!
اگر به دنبال یک منبع قاتل برای بالا رفتن از صدمات خاص و سلامت عمومی هستید، به شدت توصیه می‌کنم کتاب «ساخت یا شکستن» دیو مکلود را بررسی کنید. این یکی از بهترین کتاب هایی است که تا به حال در مورد پیشگیری و بهبود آسیب های کوهنوردی نوشته شده است.
در این یادداشت، آنچه شما باید در مورد پای کوهنوردان بدانید در اینجا آمده است.
آسیب های پشت انگشت و آرنج، آسیب های پا شایع ترین آسیب های حاد و مزمنی است که کوهنوردان احتمالاً تجربه می کنند. در واقع، تصور می‌شود که تقریباً 50 درصد از آسیب‌های مربوط به کوهنوردی در پاها و ساق‌ها اتفاق می‌افتد.
