طبق دستورالعمل 2009/48/EC، اسباب بازی هر محصولی است که طراحی یا در نظر گرفته شده است، خواه منحصراً یا نه، برای اهداف بازی توسط کودکان زیر 14 سال استفاده شود.
برای ارزیابی اینکه آیا یک محصول یک اسباب بازی است یا نه، سازنده باید همیشه در هر صورت به تعریف ارائه شده توسط قانون ایمنی اسباب بازی مراجعه کند.
نکته مهم این است که ارزش بازی محصول را تعریف کنید.
هر چیزی مثل تراکتور اسباب بازی بزرگ می تواند برای یک کودک ارزش بازی داشته باشد.
با این حال این اجازه نمی دهد که هر محصولی تحت تعریف اسباب بازی قرار گیرد. برای اینکه از نظر قوانین یک اسباب بازی در نظر گرفته شود، ارزش بازی باید به طور خاص توسط سازنده معرفی شود.
علاوه بر این، روش قابل پیش بینی منطقی باید بر استفاده ای که شی مورد نظر سازنده برای آن در نظر گرفته شده است، غالب باشد.
اگر تولیدکنندگان محصولی را اسباب بازی نمی دانند، باید بتوانند از این ادعا حمایت کنند.
محصولات در نظر گرفته شده برای کلکسیونرهای بزرگسال، مشروط بر اینکه محصول یا بسته بندی آن نشانی واضح و خوانا داشته باشد که محصولی است که برای کلکسیونرهای 14 سال و بالاتر در نظر گرفته شده است.
تجهیزات ورزشی، از جمله اسکیت های غلتکی، اسکیت های درون خطی و اسکیت بوردهایی که برای کودکان با وزن بدن بیش از 20 کیلوگرم در نظر گرفته شده است.
اسکوترها و سایر وسایل حمل و نقل که برای ورزش طراحی شده اند یا برای سفر در جاده های عمومی یا مسیرهای عمومی در نظر گرفته شده اند.
وسایل نقلیه الکتریکی که برای سفر در جاده های عمومی، در مسیرهای عمومی یا در پیاده روهای آنها استفاده می شود.
تجهیزات دریایی در عمق آب و وسایل آموزش شنا که برای کودکان در نظر گرفته شده است، مانند جلیقه نجات و وسایل کمک شنا.
تفنگ ها و تپانچه های گاز فشرده – به استثنای تفنگ های آبی و تپانچه های آبی – و کمان های تیراندازی با کمان بیشتر از ۱۲۰ سانتی متر.
آتش بازی از جمله کلاه های کوبه ای که به طور خاص برای اسباب بازی طراحی نشده اند.
محصولات و بازی های دارت نوک تیز، مانند بازی های دارت با نوک فلزی.
محصولات آموزشی کاربردی، مانند اجاق‌ها، اتوها، یا سایر محصولات کاربردی الکتریکی با ولتاژ بیش از 24 ولت که صرفاً برای استفاده آموزشی و تحت نظارت بزرگسالان فروخته می‌شوند.
